Als pappa thuis is wordt Mila nog meer verwend dan normaal. Lekker rondlopen met Mila vindt Pat namelijk erg gezellig. En Mila ook! In de tuin is heel veel te bekijken, dus gingen ze daar weer eens op onderzoek uit. Ze hebben zoveel bijzondere dingen gezien dat Mila er moe van werd en daarna lekker in slaap viel.
Mila vindt kusjes heel lekker, daar kan ze niet genoeg van krijgen. Sinds een tijdje kan ze ook kusjes geven. Nog leuker voor ons, want nu krijgen we ze ook terug.
De roze bal is op dit moment een van Mila's favorieten. Ze kan hem goed beet pakken, er in bijten, mee gooien of er doorheen gluren.
Vandaag was Bar haar eerste werkdag sinds 4,5 maand (belachelijk) en dat betekent dat ik mijn eerste Miladag heb gevierd! Het was natuurlijk 1 grote gezellige bende met pappa aan het roer...
Mila is er het liefste bij als Bar en ik staan te koken. Eerst zat ze erbij in de wipper, maar tegenwoordig wil deze grote meid natuurlijk gewoon 'zelf' zitten.
De laatste dagen ben ik weer druk in de weer met Mila d'r fotoboek. Best gezellig om bezig te zijn met plakken als Mila er lekker bijzit.
Na het hazenslaapje bij mij op schoot was het nog geen tijd voor Mila d'r laatste flesje. Daarom ging ze nog maar eventjes bij paps kroelen. Knap hè dat ze zo op haar buikie kan liggen?
Gisteren was Mila de hele dag een beetje zeurderig. Ze had ook een klein beetje verhoging, dus waarschijnlijk had het daarmee te maken en was ze niet zo lekker. Toen ik haar 'savonds op schoot had kroop ze lekker tegen me aan om daarna in slaap te vallen. Heerlijk!
Na een tijdje werd ze verbaasd weer wakker. Ze had volgens mij niet gelijk in de gaten waar ze nu weer was beland. Gelukkig zag ze al snel dat gekke zwarte ding (de camera) voor haar hangen waardoor ze wist dat ze veilig thuis was.
Mila ligt de laatste tijd zo te soppen, te kwijlen en te kauwen dat wij ons afvragen of er al een tandje aankomt. Dat zou wel een beetje vroeg zijn, maar ja ze zou niet de eerste zijn die dat gebeurt. Daarom ging ik maar eventjes op onderzoek uit. Gelukkig hielp Mila me eventjes, want anders was het zeker niet gelukt.
Nog geen tandje te zien, wel een klein bobbeltje. We houden jullie uiteraard op de hoogte.
Mila zat lekker rustig in de kinderstoel toen Knorretje ineens boven op haar sprong. Dat was even schrikken! Mila vond het niet zo heel erg gelukkig.
Wanneer Patrick en ik (netjes aan tafel) zitten te eten, zit Mila er vaak in haar eigen stoel bij. Ze vindt het prachtig om onze gesprekken te 'volgen'. Als we dan af en toe ook naar Mila lachen en iets tegen haar zeggen hebben we helemaal geen kind aan haar. Handige uitvinding zo'n kinderstoel!
Zoals je op de tweede foto kunt zien kan Mila ook al bellen blazen.
Gisteren lag Mila gezellig met Finn in de box. Ze vonden het erg leuk samen en lagen zelfs eventjes hand in hand. Zal dit de toekomst zijn? ;-)
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het land?
Mila vindt de baby die pappa ook vast heeft maar gek.
Mila vermaakt zich goed in de box met Olifantje. Als het niet lukt gaat ze wel een beetje piepen. Haha, lekker driftkoppie is het.
Op deze foto heeft Mila een beetje waterige oogjes. Dit betekent dat ze moe is. Best knap want ze heeft al de hele ochtend geslapen en is alleen eventjes wakker geweest voor d'r flesjes van half zeven en elf uur. Voor de duidelijkheid, het was hier 11.30 uur, haha. We hebben haar lekker in d'r wagen gelegd en ze was gelijk vertrokken. Wat een lief slaapzakkie hebben we toch hè?
Als Pat met Mila rondloopt vindt Mila het erg interessant om over zijn schouder de betreffende ruimte te bekijken. Meestal krijgt ze onder het lopen duizenden kussies van haar paps en dat vindt ze gelukkig best fijn.
Toen ik vanochtend bezig was met het opvouwen van de was kwam Mila ineens naar zolder lopen. Ze wilde me graag helpen. Erg fijn, want vele handen maken licht werk en zo ging het een stuk sneller.
Dit was Mila d'r uitzicht vanuit de wipstoel. Daar wordt toch iedereen vrolijk van?
PS: het is niet nodig te reageren op deze post ;-)
Vanmiddag mocht Mila weer naar de Tamboerijn om te oefenen. Toen we haar, na twee slopende uren (hihi, grapje hoor), weer op gingen halen kregen we van de lieve juf te horen dat ze een voorbeeldig meisje is. Dat is voor ons natuurlijk erg fijn om te horen. Het was rustig in de groep, dus hebben ze lekker met Mila kunnen knuffelen. Nou, wat willen we nog meer?
Alhoewel het niet meer zo warm is buiten is het nog wel behoorlijk benauwd. Een beetje verkoeling is daarom af en toe best prettig. Wij zijn erachter gekomen dat je hier makkelijk een billenschoonmaakdoekje (leuke voor galgje) voor kunt gebruiken. Mila vindt het erg lekker.
Pat heeft een leuk spelletje bedacht: vliegtuigje spelen. En dan met Mila in de hoofdrol als vliegtuig. Dikke pret natuurlijk. Behalve voor Pat toen Mila d'r flesje niet meer binnen kon houden. Mila had ook nog eens precies goed gemikt. Pat hoefde daarna niet meer te eten. Hahaha. We (lees ik) hebben erg gelachen.
Deze mooie lieveheersbeestje-spiegel hebben we gekocht voor in de auto, zodat we Mila goed in de gaten kunnen houden als ze achterin zit tijdens het rijden. Deze spiegel is niet alleen handig in de auto, Mila vindt hem ook nog eens ontzettend interessant. Dat kindje in die spiegel doet wel hele gekke dingen namelijk. Naast de spiegel is het lieveheersbeestje ook nog eens ontzettend grappig om naar te kijken. Wat een goede koop zeg!
Vandaag is Mila voor het eerst bij het kinderdagverblijf geweest. Maar twee uurtjes hoor, zodat ze (en vooral ik, haha) kon wennen. Het is heel goed gegaan begreep ik van de lieve juffies. Ze heeft eventjes geslapen, lekker een flesje gedronken en toen stond ik alweer op de stoep. Mila d'r neven waren vandaag ook bij de Tamboerijn aan het spelen. Zij hielden Mila goed in de gaten en hebben haar af en toe een kusje gebracht. Toen we thuis kwamen was Mila natuurlijk moe. Ze ligt nu lekker te slapen. Vrijdagmiddag mag ze weer!
Vandaag een filmpje uit de oude doos. Toen Mila werd geboren hebben heeel veeel mensen tegen ons gezegd dat we niet moesten vergeten te genieten, omdat het zo snel gaat. Bijna vier maanden later merken we dat dit echt zo is. Ik ben (nog steeds) bezig met Mila d'r plakboek en zag vandaag weer al die lieve foto's van een kleine Mila. Inderdaad, toen was ze pas klein. Nu is ze al heel groot ;-)
Mila kan helemaal zelf in de wipstoel wiebelen zodat ie heen een weer gaat. Dat is erg leuk tijdens het naar buiten kijken. Er gebeurde erg veel buiten, dat hoor je wel aan haar verhaal.
Het wordt ook steeds gekker: de fotografen liggen nu al in de bosjes te wachten om een foto te kunnen schieten van ons prinsesje. Gelukkig hadden we ze in de smiezen en hebben we hen de camera's kunnen afpakken!
Er is niks lekkerder dan kroelen. Vind ik dan. Of Mila dat ook vindt valt te betwijfelen als je deze foto ziet, hihi. Gelukkig heeft ze ook gelachen hoor.
