Mie-laa.com

Dat de ragebol geen bezem is maakt Mila-tje helemaal niks uit. Er zit toch een borstel aan? Schoon dat onze achtertuin werd!

Van oma Joke en opa Piet heeft Mila een lief poesje gekregen dat bijna niet van echt te onderscheiden is. Mila is helemaal gek met het beestje en knuffelt en kust er wat op los. Ze vindt de poes zo lief dat ze haar drinken met het pluizenbolletje deelt. Als dat geen echte liefde is?

Mila vindt haar mams zo grappig, ze lacht zich een hoedje ;-)

Al een tijdje willen we een mooi stoeltje voor ons mevrouwtje kopen. Helaas is dit nog niet gelukt. Gelukkig hebben we dit mooie 'opstapje'. Voor Mila voldoet dit prima als stoel!

Toen Pat laatst dit nummer draaide in de auto zong Mila ineens mee! Dat vinden wij natuurlijk geweldig, dus je begrijpt vast welk liedje we tegenwoordig veel luisteren?

TV kijken op een kussentje met een lekker warm dekentje over je heen. Dat willen we toch allemaal wel?

Oma Agathe heeft een hele grote tuin met lekker veel gras. Omdat oma net is geopereerd en heel rustig aan moet doen had Mila besloten even een handje te helpen in de tuin. Vrolijk liep ze achter de grote grasmaaier aan en maakt zo de tuin weer netjes. De kleine grasmaaier (op de foto op de achtergrond) liet ze links liggen, want die vindt onze draakie voor baby's!

Rondsjouwen met pappa z'n (of in andere gevallen mamma d'r) tas vindt Mila erg interessant. Het lijkt net alsof ze klaar staat om naar kantoor te gaan! De tas is alleen wel een beetje groot en zwaar.

Toen Pat en Mila een rondje aan het fietsen waren kwamen ze dit jonge katje tegen wat op een muurtje klaar ging zitten om geaaid te worden. Voor het eerst hield een poes het langer dan twee tellen vol om door Mila geaaid te worden. Wat een pret! Als we Mila nu de foto's hiervan laten zien begint ze nog te stralen en te grinniken.

Mila-tje was heeeel moe, maar wilde toch graag haar pappa nog even zien voordat ze naar bed ging. Omdat Pat vandaag laat thuis kwam uit werk had ik de tv eventjes aangezet en daar stond Mila (al hangend tegen de achterdeur) naar te kijken. Een goed moment om foto's te maken vond ik. Uiteraard kon er nog wel een lach vanaf tijdens deze fotoshoot.

Voor het eerst zijn we met ons prinsesje naar de Gouden M geweest. Mila keek haar ogen uit (al die schreeuwende ouders) en smulde van haar patatjes en stukjes kip. Thuis heeft mevrouwtje nog wel een liter water gedronken (door al dat heerlijke zout ;-).

Mila kan haar paps erg goed uitdagen zodat hij haar wel moet grijpen om haar aan het lachen te maken.

Mila-tje oefent af en toe alvast voor de wereldkampioenschappen jeu de boules. Haar tactiek is om de ballen zo hard mogelijk weg te schuiven. Lukt aardig vind je niet? Nu nog één richting op ;-)

Ons prinsesje kan al lekker kletsen. Brabbelen kan ze ook, vooral tijdens het spelen.

Ineens bedacht Mila tijdens het spelen met haar hondje dat die staart wel erg op een telefoon lijkt. Ze luisterde eventjes of er iemand aan de andere kant van de lijn was.

Kleuren vindt Mila-tje leuk, maar de kleurtjes opruimen vindt ze eigenlijk nog leuker. Concentratie alom!

Mevrouwtje kon het niet meer aanzien en vond het de hoogste tijd om de vriezer eens te ontdooien en schoon te maken. Echt fijn zo'n goede hulp!

Natuurlijk kun je de verschillen zo vinden, maar het gaat er natuurlijk om dat je op deze foto goed ziet wat een grote meid Mila-tje alweer is. De eerste foto van baby Mila is van juni 2010 en ruim een jaar later zit er een kleine dreumes naast haar paps op de bank.

Vandaag hadden we ons halfjaarlijkse, gezellige buurtfeestje. De poezebeestjes van alle buren (vijf in totaal) deden ook mee met ons feestje en liepen in het rond op zoek naar iets lekkers. Mila had ogen te kort en over aandacht niet te klagen. Ze ging namelijk achter de poezen aan om ze kusjes te geven en te kroelen en de buurmeisjes liepen met haar mee (of liep Mila met hen mee ;-). Wat een grote meid is Mila dan al, aan de hand van haar buurmeisjes liep ze zo weg! Uiteindelijk stonden ze op het basketbalpleintje voor ons huis, waar de (inmiddels grote) meiden zelf ook veel gespeeld hebben toen ze klein waren. Een erg grappig gezicht. Zal Mila over een aantal jaar ook zo lopen met haar buurmeisje?

Dat de rugzak van Pat een beetje groot is vindt Mila niet erg, dat gaat best zo hoor. Of toch niet?

Vanmiddag liepen Mila en ik, nadat we boodschappen hadden gedaan, even langs bij oma Joke en opa Piet. Helaas waren zij niet thuis, dus liepen we verder zonder dat we hen hadden gezien. Daar was Mila het niet mee eens. Ze heeft de hele weg van opa en oma naar ons huis (das gelukkig aan de andere kant van de straat ;-) in haar fiets zitten (nou ja, eigenlijk als een plank gelegen) gillen, wat zegt ik krij-sen. Zo hard dat we werden nagestaard door de meisjes uit de buurt, die voor dit tafereel zelfs even stopten met touwtje springen. Mila leek dit niet te deren en mijn gelach om haar driftige gedoe maakte het niet veel beter. Eenmaal thuis heb ik miss Mila uit haar fiets gehaald en op de grond gelegd, zodat ze even uit kon razen. Toen ik haar ging filmen leek ze zich na een tijdje te bedenken dat het zo wel genoeg was. Aan het einde van dit filmpje stopt ze met huilen en hierna stond ze op en ging ze spelen. Alsof er niks was gebeurd. Lief is ze hè?

Op deze manier zit Mila haar boek met poezen te lezen. Ze kletst erop los en bekijkt en knuffelt de beestjes wanneer ze maar kan. Lief!

Miss Mila d'r haren groeien lekker door. Het is dat we de puntjes er al een aantal keer hebben af laten knippen, maar anders was het vast al tot haar billen gegroeid!

Eigenlijk spelen we een beetje vals tijdens de collecte, want wie kan zo'n mooi meisje nu weerstaan? Het zal je niet verbazen dat we een top opbrengst hebben opgehaald dit jaar ;-).

Eén lepel is voor Mila niet genoeg, met twee gaat het tenslotte veel sneller.

Ook voor het maken van kunst draait Mila haar handjes niet om. Met stickers en potloden was ze druk in de weer en maakte dit prachtige kunstwerk speciaal voor haar lieve pappa.

Mila vindt het prachtig om zelf uit een beker te drinken. Door het vele oefenen gaat dit al heel goed. Deze keer maakte mevrouwtje van het oefenen een spelletje. Wij vonden het een erg leuk spelletje.

Gezellig een boekje lezen met suikeroom Reen, daar is Mila altijd wel voor in!

Vandaag hadden we een feestje ter ere van de verjaardagen van Tess en Kas. Op de uitnodiging stond dat er een bijzondere gast aanwezig zou zijn en dat we verkleed mochten komen. Dat lieten we ons natuurlijk niet twee keer zeggen en dus hesen we Mila vanmiddag in een mooi clownspak. Dat is weer eens iets anders dan de prinsessenjurkjes die ze elke dag draagt ;-). Het fijne was dat Mila haar outfit, ondanks het lekkere warme weer, ook erg mooi vond. Zelfs de muts hield ze op. En wat een toeval (of toch niet?): de bijzondere gast was een clown! Eentje die kon goochelen en hele leuke figuren van ballonnen kon knopen. Het was een gezellig feestje.



PS: het clownspak is maat 86-92 (eigenlijk nog een beetje groot voor Mila, maar je ziet het hij past prima). Mocht je hem eens willen lenen, je weet ons vast te bereiken!

Mila kan niet wachten tot ze het startsein krijgt om deze gezonde brunch te verorberen.

Samen met pappa in bad geeft grote pret. Samen tanden poetsen in bad nog meer. En dan ook nog wisselen van tandenborstel... Je kunt begrijpen dat wij een gezellige ochtend hadden.

Vooruit nog eentje dan ;-) Ook de volgende dag is de doos in trek bij Mila.

De vorige post kun je vergeten. Er zat namelijk helemaal geen ballon in het cadeautje voor Pat, het was Mila!

Vandaag zijn Pat en ik 15 jaar saampjes! Op zijn werk had ik Pat verrast met een pakketje. Pat wilde het pakketje graag thuis open maken (lees: hij wist niet wat hij kon verwachten en wilde niet voor aap staan op zijn werk ;-), dus had hij het pakketje meegenomen naar huis. Miss Mila vond het grote, maar lichte cadeau prachtig en liep er gelijk mee rond te zeulen. Dat was zo'n grappig gezicht joh, zo'n klein meisje met zo'n grote doos! Toen Pat en Mila het cadeautje open gingen maken schrokken ze een beetje van de ballon die eruit vloog, ha ha. Gelijk trok Mila de ballon weer naar beneden en liet ze hem weer omhoog gaan (en zo heen en weer), wat een pret!