Mie-laa.com

Afgelopen woensdag werden we aan het einde van de middag door de lieve juf van het kinderdagverblijf gebeld dat Mila koorts had. De thermometer was uitgeslagen naar 39,3 graden en de juf maakte zich een beetje zorgen. Gelukkig was Pat al op weg naar huis en bijna gearriveerd bij het kinderdagverblijf om Mila op te halen, zodat ons prinsesje lekker snel kon kroelen met haar pappa. Helaas bleek dat de koorts een uurtje later nog meer was gestegen, de 40 graden werd met gemak gehaald. Tot 01.00 uur konden we ons zielige vogeltje alleen troosten door haar stevig vast te houden en te knuffelen, hierna was ze zo moe dat ze gelukkig lekker in haar eigen bedje is gaan slapen. We zijn gedurende de nacht wel een paar keer bij haar gaan kijken. Omdat ze zo uit haar doen was, waren wij dat natuurlijk ook: we maakten ons best zorgen.

Donderdagochtend was de koorts gezakt naar 38,5 graden. Ik heb Mila lekker schoon gesopt in bad en het leek beter te gaan. Omdat ons zielenpietje zo'n kort nachtje had gemaakt heb ik haar na het badje weer lekker in bed gelegd. Toen Mila wakker werd voelde ik dat ze weer behoorlijk warm was, helaas wederom 40 graden koorts. De rest van de dag hebben Mila-tje en ik samen op de bank gehangen. Toen de koorts naar 40,8 graden was geschoten en ons meisje alleen nog maar kon huilen heb ik haar maar een zetpilletje gegeven, waar ze gelukkig eventjes een beetje van opknapte (ze jammerde niet meer de hele tijd). Inmiddels hadden we van de dokter begrepen dat kleine kinderen plotselinge hoge koorts kunnen hebben en dat we ons niet ongerust hoefden te maken zolang ze aan bepaalde 'voorwaarden' voldeed. Ook begrepen we waarom Mila maar heel eventjes opknapte, we mochten namelijk een veel hogere dosis paracetamol aan haar geven. Ze heeft hiermee redelijk geslapen.

Vrijdagochtend was de koorts gezakt en was Mila weer een vrolijk meisje (wel met hele zielige oogjes ;-). Pat en Mila hebben samen een gezellige dag gehad en zijn voor de zekerheid eventjes bij de Huisarts langs gegaan. Deze heeft onze knapperd onderzocht en op een beetje rode keel en een iets geïrriteerd oortje na kon hij gelukkig niks opmerkelijks vinden. Gek genoeg kwam die stomme koorts 's avonds weer in alle hevigheid terug. Zelfs met paracetamol gaf de thermometer 40,5 graden aan. Arm, zielig meisje. Pas rond 23.00 uur kon Mila in haar eigen bedje in slaap vallen, voor die tijd moesten we alle zeilen bijzetten om haar te troosten. We zijn 's nachts weer een paar keer bij haar gaan kijken, maar gelukkig heeft Mila lekker geslapen.

Dit slapen heeft haar goed gedaan, want vanochtend had Mila alleen iets verhoging wat in de loop van de dag afnam. Uiteraard waren we er een beetje huiverig voor dat de koorts vanavond weer terug zou komen, maar het lijkt erop dat Mila d'r soldaatjes hebben gewonnen van het griepvirus. Vanavond kreeg ons prinsesje (ondanks wat verhoging) zelfs weer een beetje praatjes, zat ze lekker te spelen, kroop ze weer rond en trok zich overal waar mogelijk aan op. Wat een heerlijk gezicht! Hopelijk gaat de stijgende lijn morgen ook verder.

Voor ons is wederom duidelijk geworden hoe belangrijk Mila en haar gezondheid voor ons is. Geniet van ieder moment en maak je niet druk over onbelangrijke dingen!